Het loopt weer voor geen meter. Het is leuk om daar het virusgedoe op aan te spreken, maar dat zou maar zeer gedeeltelijk terecht zijn. Ik ben gewoon niet vooruit te branden en dat is eerder regel dan uitzondering en wordt enigszins gecamoufleerd daar het steeds op en neer gaat. Beter, top, slechter, dip, etc. Denk dat ik nu alweer ff opweg naar beneden ben of inmiddels al aangekomen. Dat laatste zou impliceren, dat ik ergens de komende tijd weer greep op het geheel krijg en met het klimmen kan beginnen. Zou prettig zijn.
Ik word niet enthousiast van mezelf op momenten als deze. Het duurt ook altijd weer even, voordat ik het door heb. Dat 'op' zijn is zo vanzelfsprekend, dat je eenmaal boven bijna op slag vergeet, dat je niet zo lang geleden een eind verder beneden jezelf in de weg zat te zitten. Je zou denken, dat ik beter zou moeten weten.
We gaan het morgen weer bekijken. Vanmiddag de tijd genomen om mijn kinbegroeiing te civiliseren en vanavond uitgebreid in bad gelegen. Dat zijn meestal geen verkeerde tekenen. Een beetje aandacht voor mezelf èn mijn presentatie. Er zijn momenten dat me dat geen ene reet interesseert. Zo'n teken aan de wand wat je vaak pas achteraf opvalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten