Slapen en koken. De twee activiteiten van vandaag. Uren buiten westen geweest en toch twee keer een maal weten neer te zetten. dat zowel het oog als de tong wist te strelen. Best aardig voor een dagvulling als je kok in een restaurant zou zijn. Wat ik niet ben. Desondanks beter dan niets maar de dag niet weten te gebruiken om me weer op de gewenste wijze op de rails te zetten. Het gaat nog steeds weinig soepel behalve het in bed duiken en de werkelijkheid verlaten. Met de terugkeer gaat het een stuk minder en vervolgens sleep je een paar uur de restanten met je mee.
Straks weer plat en morgen hopelijk beter. In de loop van de dag geen bel horen rinkelen. Geen idee wat dit nu weer geweest is. Geen virus, dat is de enige zekerheid, die ik volgens mij heb. Je hoort me niet klagen maar vrolijk word ik er ook niet van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten