In een existentiële twijfel geraken door een film. Wat heeft een crises in een gefingeerde maffia-familie te maken met het leven? Is dat wat ze 'levensecht' noemen? En het gaat niet zozeer over de zin van het leven. Dat onderwerp is afgehandeld. Het gaat om wat je er van maakt en/of wat het leven van jou maakt. Nou, daar broeit iets sinds gisteravond.
Niet zo gek ook, dat de nacht door Godfather-achtige taferelen werd gevuld. Jammer, dat ik de beelden, die ik vanochtend nog wist te reproduceren, nu onbereikbaar naar de achtergrond zijn verschoven. Aangezet door de beelden van de eerste twee delen gaan sinds gisteravond de afgelopen tig decennia door mijn hoofd. Het idee dat je kunt kiezen in je leven en het moment waarop je je terugblikkend afvraagt of jij het bent geweest, die heeft gekozen.
Van dat 'iets' willen doen met aardrijkskunde naar mijn huidig bestaan op het Roemeense platteland loopt een nauwelijks navolgbare route. Het enige verband is, dat ik weet, dat de bergen, waar ik tegenaan kijk, de Karpaten zijn. Maar of ik daarvoor nou zonodig Geografie had moeten studeren, dat weet ik zeker van niet. De enige enigszins permananent draad in al die decennia is de tuin gebleken en daar ga ik zometeen mee verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten