Als je één muis(je) ziet denk je "Ach, wat een kleintje toch. Pas maar op voor de kat."
Als weer een muisje ziet, denk je "Sissi , laat je speelgoed de volgende keer buiten lopen."
Als je dan eens verder kijkt en een hoop muizenkeutels ziet, denk je nog "Wat kan zo'n beestje schijten, zeg."
Als je dan iets ruikt, wat verdacht verkeerd stinkt, en je wat verder kijkt dan je neus lang is, blijkt er een snelweg van buiten naar binnen in functie te zijn langs de badafvoer richting de septictank en zit een familie zich in het paradijs te wanen, heerlijk genesteld in de steenwol rondom de waterafvoer van de badkamer en met volle buikjes van de soms rondslingerende hondenbrokjes.
Bekisting gesloopt. Steenwol verwijderd. Rondspringende muizen ontweken. En keutels opgezogen. Extra werk. Ik zat er niet op te wachten. Morgen zien hoe de boel provisorisch gedicht kan worden tot het beter weer is en buiten gezocht kan worden naar de ingang. Alleen een kwak zeer vloeibaar beton/cement in het gat gieten verschuift het probleem ws enkel naar een andere plek ergens in de nabije of verdere toekomst. Bovendien zit vloerwarming in de tuinkamer waar het om gaat en je moet toch niet bedenken, dat die kleine krengen bij gebrek aan beter aan de plastic buizen van de waterdoorvoer gaan zitten knagen. Dicht dus, ècht dicht moet de boel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten