Prikken

 Zou Prada het aanvoelen? Dat dingen anders zijn dan andere ochtenden zal haar inmiddels wel duidelijk zijn. Geen eten. En dan kijken je een paar van die trouwe hondenogen aan. Daar is ze goed in, ook als ze weer een keertje een dag illegaal buiten heeft vertoeft. Misschien eens checken of het ook anders kan. Ik heb het al vaker bedacht maar de schijven waar het dan overheen gaat, maken fouten haast onoverkomelijk. Het zou prettig zijn als één van de dierenartsen in Agnita zich geroepen voelt om een huisdierenpraktijk te openen. De beste man van de dierenapatheek zou het er makkelijk bij kunnen doen. Hij is dierenarts en de enige noodzakelijke investering is een koelkast(je).

 Nu dus maar weer naar Sibiu. Haar enige autoritje per jaar. Het zal nooit haar favoriete bezigheid worden, zoals het dat ook niet is voor de andere twee. En dan hebben Rosa en Mopke meer km's gemaakt en niet alleen naar de dierenarts maar ook naar het pension, waar ze het volgens mij wel naar hun zin hadden. Al vaker voorgenomen om ze daarin te oefenen. Tot op heden is het daar niet van gekomen en ik zie het ook in de toekomst niet gebeuren.

 Uurtje heen, uurtje terug en, als ik pech heb, een kwartier bij de dierenarts. Dan krijgt ze haar bak met voer en is de hele ochtend volgens mij in seconden verdwenen. Honden hebben een goed geheugen. Maken er alleen niet zo'n puinhoop van als wij. Voorbij is voorbij. Prettig blijft prettig. En onaangenaam blijft onaangenaam. Meer categorieën keneen ze volgens mij niet of het dubben is hen niet aan te zien.