Een tweede (!) ochtendkoffie op mijn eigen plek. Het zijn kleine dingen, maar oooo zo belangrijke kleintjes. Laat ze alle tot me komen .... Het wordt stap voor stapje normaler, 'saaier' en heerlijker. Zo meteen er lekker ff tussenuit, dan zien of reguliere betalingen ook per internet kunnen, vervolgens de keuken weer kookbaar maken en tenslotte komen we misschien zelfs toe aan het administratieve staartje, dat dankzij de update-toestanden naar de zijlijn is geschoven. Maar eerlijk gezegd lijkt me dat laatste een beetje veel van het goede. Maar wie weet.
Er is weer een belemmering van me af geworpen. Het leven veert op. Ik ga me even niet bezig houden met mogelijk toekomstige beenblokken, neklasten of valkuilen. Ik ga van de dag genieten en de rest zie ik dan vanzelf. Dat dat mogelijk is, is al een onbeschrijfelijk genot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten