zondag 21 februari 2016

Ontnuchteren

 ..... van het ene vliegtuig naar het andere en bij iedere wisseling meer problemen, meer drukte meer haast .... Het type droom verbaast me niks. Slaat echter nergens op. Net als het hele opgejaagde gevoel, die onrust van de afgelopen dagen nergens voor nodig was. Eerst de zaken op een rijtje krijgen, weer informatie opvragen maar het nu ook van de ene instantie naar de andere spelen. En dan het zooitje in perspectief plaatsen.

 Wat ik in Frankrijk miste heb ik nu wel: beide kanten van het verhaal. Mocht dan het onvoorstelbare werkelijk waar zijn, heb ik normaal gesproken altijd nog iets van 5-7 jaar om links en rechts tegen heiligenhuisjes te trappen in de hoop, dat dit enig soelaas biedt. Natuurlijk, in theorie kan het morgen spelen, maar dat heeft het de afgelopen 15 jaar niet gedaan, dus waarom nu wel?

 Het mag dan het soort mededeling zijn, waar je niet op zit te wachten en als het waar is, is het tè gek voor woorden, maar een beetje meer vertrouwen in mezelf en de omstandigheden zou op z'n plek zijn. Laat ik bijvoorbeeld eerst maar eens zien, dat ik er over 7 jaar nog steeds ben. Hoe was het ook weer? Wie dan leeft, die dan zorgt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten