Een dag, waarin de balans weer een neiging naar de goede kant vertoont. Waarom is (natuurlijk) niet helder. Problemen met de waterleiding, een vloer die morgen opengebroken moet worden, anderhalf uur wachten op een afspraak, problemen met tegels en afwerkprofielen ... het zijn meestal niet de aanleidingen om enthousiast en vrolijk draden op te pakken en verder te gaan. Toch was dat vandaag het geval.
Het werk van de badkamerpriester doet goed. Dat nu weer iets mis is met het werk gedaan door de aannemer, bevestigt toch dat de beste man er niet altijd met de noodzakelijke zorgvuldigheid tegen aangaat. Mag je dan wel lullen over je werknemers, maar als je je zo graag voorstaat op de rol van werkverschaffer cq baas, dan moet je ook op de juiste manier leiding geven en dat betekent ook controle van het eindresultaat. En precies daar is het, waar nu de zoveelste steek blijkt gevallen. Goed dat de installatie van de badkamer in één hand ligt. Ik zag gelukkig de bui tussen electricien, loodgieter en tegelzetter al hangen.
En dan door de aannemer in eerste instantie naar een ander proberen te wijzen ... Zó slap. En ik had 'm nog zo (goed twee jaar geleden) gevraagd: "Geen verbindingen onder het beton, toch?" Nee, natuurlijk niet, maar nu heeft hij het wel over een lekkende afsluiting in een rechte hoek ... Slik. Hakken, breken en beter afwerken ...... Net zoals de septic tank, de raampjes in de keuken, de plaatsing van de stopcontacten, etc. Geen halszaken, maar erg irritante missers op detailsniveau. Die man kan meters (laten) maken, maar mist het oog, nee het gevoel voor de afwerking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten