Zo'n avond in bed, waarin bijna vergeten losse eindjes door mijn hoofd schieten. Ik zou de foon moeten pakken en het noteren. Heb daar echter geen zin in. Ik staar naar waar het plafond zou moeten zijn, heb me al eens fitter gevoeld en wil vooral slapen. Verkeerde insteek. 'Willen' werkt niet in dit geval. Beter is het om de omstandigheden te faciliteren, die het slapen mogelijk maken.
Ontspannen, dus, ipv met losse eindjes bezig zijn. Maar volgens mij zijn die losse eindjes net een gevolg van de ontspanning. Het is geen kwestie van opgejaagd beseffen, wat nog moet of wat ik ben vergeten. Nee, het is de lopende band uit 'Een van de acht', die aan mijn geestesoog voorbij sukkelt. De driehoekige schuurvoet voor mijn Festo schuurmachine, de Zweedse kruidenbitter, de speciale spijsoliën, de kelderdeur, de aanpak van de tuin, rekken voor in de kelder, eventuele vloerverwarming in de rustieke kamer op begane grond, repareren van de fietsenbanden, etc, etc.
Ik kan mijn gedachten best een andere kant opsturen, maar zo gauw mijn sturing verslapt, verschijnt de lopend band weer in beeld: verven Cv-leidingen, omwisselen van de kleine raampjes in de keuken, (laten) corrigeren van de septic tank, tekeningen voor de aanpassing an de schuren, boekenrek in keuken en werkkamer, Cd-rek. Eigenlijk is het bijna hetzelfde als schapen tellen, maar ook dat is niet altijd even slaapverwekkend als gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten