Morgen de scherpe kantjes er vanaf en verder alsof niks aan de hand is, is geweest of gaat zijn. Ja, ja, zonder jezelf bij tijd en wijle voor de gek te houden lijkt het maar moeilijk vooruit te komen zonder dat iets aan de hand is. Dit is het niet. Dat mag duidelijk zijn.
Vervelend al die extra rondjes zonder doel of andere gerichtheid. Het zou sneller moeten kunnen. Niet zozeer qua tempo maar qua duidelijkheid van de keuzes en de invulling daarvan. Leuk idee en niet irreëel als het 'wat' en 'hoe' meer in één en als het ff kan je eigen hand zit. Is niet zo. Blijft dus behelpen.
De volgende keer graag echt op dat onbewoonde eiland met voldoende natuurlijke bronnen om het leven leefbaar te maken. Dan maar geen internet maar een waarachtige regendouche. Geen slowcooker maar aangenaam gepeins bij een knisperend open vuur. Of, als dat er zelfs (nog) niet in zit, rustgevende blikken over de eindeloze uitgestrektheid van het omringende niets.
Van de krant geen weet en hetzelfde voor wat betreft allerlei getob over het leven. Je eten scoren en mocht dat gelukt zijn en iets van klaar maken tot de mogelijkheden behoren, aansluitend achterover leunen en genieten van het genotene. Back to basics, maar dan echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten