Mjin kop zou ik d'r af moeten kunnen schroeven. Voor de rest gaat het best aardig. Morgen verder met de badkamer. Een prettig idee. Enige externe stimulans kan ik wel gebruiken. De zin om aan mijn eigen leef- en woonplek te werken, is weer aardig weggezakt in de afgelopen paar weken. Voor je het weet, neem ik alle liggen gebleven klussen en klusjes voor lief en stap ik de komende jaren over onuitgepakte verhuisdozen, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Niet echt mijn streven.
Maar morgen, dus. Voor vandaag is het genoeg geweest. Niet dat ik veel concreets gedaan heb. Helemaal niks zelfs. Gewandeld, geschreven en mezelf in de weg gezeten. Een dag, die met een gerust hart uit mijn verleden weggelaten kan worden. Geen woorden aan vuil maken, zou ik zeggen. Maar wat doe ik? Precies. Niets zo inconsequent als een vrouw .... en de uitzondering die regels bevestigt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten