Yep. Weer gelukt. Ik heb er weer een te pakken, waar je niet vrolijk van wordt. Hoe krijg ik het voor elkaar? Notabene aardig wat rondgevraagd, maar helaas niet tot de bodem gegaan. Stom, stom, stom. Maar nog stommer, dat het dus nodig blijkt te zijn. Of het doorvragen 'tot aan het gaatje' zoveel verschil had gemaakt, zal de komende tijd duidelijk moeten worden.
Toen het idee van een vertrek uit Frankrijk vorm begon te krijgen, eerst theoretisch en vervolgens concreet, was duidelijk, dat mijn hart een punt van aandacht was. Wat in Frankrijk automatisch 100% door de Staat werd gedragen, zou elders nog weleens wat extra centen kunnen kosten. Overal waar ik dat poneerde, werd het weggewuifd, t/m mijn cardioloog. Ik zou gewoon van de ene zorg naar de andere overgaan.
Nu is de ene zorg de andere niet en enige extra bijdrage had ik ingecalculeerd. Zo werkt het dus niet. Nieuwe verzekering is geen punt, maar oude problemen zijn voor eigen rekening .... Dat ik mijn pillen moet betalen en zo af en toe een bezoekje aan een cardioloog op mijn rekening blijft. Ach, soit! Maar, dat ik iets moet gaan betalen, waar ik nooit om gevraagd heb, maar wel iedere vijf á zeven jaar vervangen moet worden á het bedrag van een aardige middenklasser, is different koek. Het kan aan mij en mijn situatie liggen, maar volgens mij klopt daar ergens iets niet. Dat betekent, dat je na een grotere ingreep met dito nazorg voor de rest van je leven veroordeeld bent tot het land cq stelsel, waarin die ingreep plaats heeft gehad. Misschien niet stug maar wel stom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten