Ff gehad. Daar doe je het allemaal voor. Dumpen die zooi. Billen branden en blaren zitten is oké, als ik het ben, die het doet. Mij ontgaat de noodzaak om op blaren te gaan zitten, die veroorzaakt zijn door het billenbranden van anderen. Mij is ook voorlopig nog absoluut niet duidelijk, hoe in deze alles in elkaar zit en of het zit op de manier zoals het zou 'moeten'. Wie wat bepaalt, waar ik mijn rechten verhaal en meer van dat leuks. Mag hopen, dat ik hier niet een staaltje Europees vermalen tussen wal en scheep onderga.
Maar dat alles ff in het midden gelaten, was ik net lekker bezig om de allerlaatste loodjes van de bühne te vegen en knal ik nu weer, echt WEER, want niet de eerste keer, tegen onverwachte en onvermoede obstakels aan. Waar ik tegenop loop is inconsequent, ik heb er nooit om gevraagd, maar ik mag het nu wel oplossen. Laat ik het voorlopig op 'verhelderen' houden. 'Oplossen', is, vrees ik, teveel gevraagd.
Ik ben benieuwd wat het uiteindelijk gaat opleveren. Voor het moment slaat het echter voornamelijk alles dood, waar ik me net toe had kunnen aanzetten. Ik moet oppassen, dat ik me nu niet door de omstandigheden weer alles uit handen laat slaan, waar ik met veel moeite grip op heb weten te krijgen. Vermoeiend en meer nog ontmoedigend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten