Nog een dag leveranciers lastig vallen en enigszins verwaterde contacten aanhalen met het oog op afronden cq afwerken van wat ooit begonnen is. Het draait om een nieuw te maken tafel, een klere(n)kast, de afwerking van de keuken en de afwerking van de ramen, luiken en deuren binnen en buiten. Zien wat van de lijst over is aan het eind van de dag. Hoe het ook zij, morgen is rust. Niet nog een dag rondrennen dwars door gewaardeerde ritmes heen. Het bezig zijn met afspraken, leverdata's, regels, voorschriften, instanties, etc. geeft onwillekeurig iets gedrevens en gehaasts. Voor je het weet, krijg je de zenuwen. En dat lijkt me ongewenst, want onnodig. De laatste loodjes in de richting van de nieuwe leefplek geven al voldoende onrust vanwege mijn groeiend ongeduld.
Morgen weer aandacht voor het normale bestaan. Voor lopen, koffie, lezen, schrijven, schoonmaken en koken. Het skelet staat inmiddels. Het er aan overgeven laat nog te wensen over. Snel knaagt er iets van een schuldgevoel. Er liggen zat klussen te wachten en ook de tuin rukt op qua gewenste aandacht. Dingen die ik maar moeilijk secundair kan laten zijn. Net als alles altijd en overal waarschijnlijk gewoon een kwestie van volhouden. Daar ben ik best goed in. Gaat dus lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten