vrijdag 1 februari 2019

Limiet?

 Drie uur, zei de gek en ging er weer voor zitten. Ik denk, dat ik die blokken marmer maar ff laat rusten in Pescara. In Szeged, nee Debrecen wachten ze maar. De tijd blijft in het spel letterlijk stilstaan, totdat ik weer in beweging kom. Zouden ze iets inbouwen waardoor de tijd offline verder zou tikken, maar dan langzamer dan online bijvoorbeeld, dan zou het verslavingssysteem/-effect vrijwel compleet zijn. Ik zal ze niet op het idee brengen. D'r zijn andere aanpassingen die het spel leuker en/of makkelijker zouden maken.

 Het spel voelt ondertussen levensecht en bij het leven heb ik vreemd genoeg soms het rare gevoel, dat het een spel is. Dat is iets nieuws. Een bizar gevoel. Me meermaals zelf moeten overtuigen, dat wat ik doe of gedaan moeten worden werkelijkheid is. Niet op een dwingende wijze maar in zo'n onderstroompje. Ik zou niet vies zijn van een pauzeknop en met een goede bewaardiscipline kun je altijd terug naar het moment vóór je blunder.

 Vandaag afkicken, nou ja een pas op de plaats maken. Toen ik vanochtend mijn ogen half open deed bewoog de slaapkamer om me heen, alsof ik in de truck zat en het landschap aan me voorbij trok. Kun je het wel over kleurtjes en structuren hebben met ongewenste bijverschijnselen, maar dit is het echt niet!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten