Of het boodschappen doen nou goed gedaan heeft of geen moer heeft uitgemaakt, is moeilijk te zeggen. Had ik het niet gedaan, had ik ws met de ziel onder mijn arm doelloos door het huis, dorp of Agnita gezworven of ook niet. Wie het weet, mag het zeggen. Bezig blijven, is nooit verkeerd. Dat de stemming zich er ogenschijnlijk niet door laat beïnvloeden, is dan maar zo.
Lijstjes voor de meer bijzondere niet wekelijkse boodschappen afgewerkt, hondenbrokken 'en gros' ingeslagen en voorzichtig een paar zaken ingeslagen met het oog op het aankomende nwe tuinseizoen. Voor de supermarkten hoef ik de komende 4, 5 en misschien zelfs 6 weken niet meer naar Sibiu. Daar heeft zich inmiddels eindelijk iets van een regelmaat ontwikkelt.
Het hondenvoer had ws een zak meer moeten zijn. Ik ben daar aan het verschuiven. Met zeven te vullen magen kan het niet allemaal meer Hill's zijn, wat de klok slaat. Die zakken zijn door de jaren heen gekrompen van 15 naar 12 kilo maar niks goedkoper geworden. Voor vijf van de zeven is het verbruik ongeveer 15 kg per mnd en die twee teckels doen het samen met zo'n hoeveelheid. Zes x 15 is 90 kilo, dat zijn 7,5 zak Hill's of zes van het inmiddels gekozen alternatief, waarvan 30 kilo net zoveel kost als 12 kilo Hill's. En het spul ligt hier ook bij de dierenarts, zegt niet alles, maar zal toch beter zijn, dan wat de gemiddelde hond in Coves uit de schappen van de Penny krijgt voorgeschoteld als ie het al niet met oud brood moet zien te rooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten