Februari 2019 gaat geen vetpot worden voor het blog. Als de tekenen niet bedriegen wordt het eerder een dip. Eentje waarvan de diepte nog in verre zakken zit. Tja, 24 uur zijn 24 uur en daar moet je het qua dag mee doen. Daar gaat dan nog de weliswaar weer danig gekrompen nachtrust vanaf, tweemaal een hondenronde en wat huishoudelijke taakjes en wat dan overblijft mag verdeeld worden naar en over het eigen inzicht. En daar schiet de tijd tegenwoordig regelmatig tekort.
Al geprobeerd met multitasken, maar zelfs als ik niet in de berm terecht kom of in de vangrail verstrikt raak, dan ben ik meer aangewezen op spontaan passerende gedachten dan dat ik vanuit een gewenste hoek een boom weet op te zetten. Met een Alt-Tab ben ik dan zo in Blogger, dat is het punt niet. Het punt is, dat het net zo heerlijk mijn hoofd weet te legen, als ik over Europa's wegen scheur. Wat dat betreft doet het niet onder voor een ritje IRL. Hooguit met het verschil dat de afstanden, die er voor nodig zijn in werkelijkheid een stuk overzichtelijker zijn. Coves- Sibiu of Praag-Bari, het maakt wel een paar meter uit..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten