Een week of wat geleden zou ik die 'laatste' rit d'r zondermeer nog doorgedrukt hebben. Dertig uur, twee uur schermturen. Het leek toen onvermijdelijk, dat het gedaan moest worden. Nu denk ik: "Kan morgen ook nog." Het waren al verschillende werelden en dit is een wereld van verschil erbij. Het 'Himmelhoch jautzende' hebben we gehad. De rest zal er wel niet echt van komen, maar van de top is er bekend maar één weg mogelijk, weliswaar in vele varianten, maar naar beneden gaat ie zeker.
Het gaat nu om rust, genieten en dat soort zaken en ik moet zeggen, dat lukt aardig, al blijft het naar mijn smaak teveel uren opslokken. Maar ook dat zal zich wel regelen. Zoals die dingen altijd weer gaan. Misschien niet bij iedereen, maar wel in mijn geval. Het dempt, dimt, dooft uit en zou zelfs geheel kunnen verdwijnen op een manier, dat ik me dat later pas realiseer. "O gut, da's waar ook. Hoelang is dat geleden?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten