Van huisdieren naar familie. Gedachten kunnen raar lopen. Behalve dat Rosa en Mopke elkaar met regelmaat begrommen en Rosa de jongste af en toe op haar nummer zet, nu kan het nog, want de kleine wordt groter en steviger dan Rosa naar het uitziet, trekken ze ook meer en meer met elkaar op. Lagen zelfs bij elkaar een van de afgelopen avonden. Dat mag een unicum heten.
Ik moest onwillekeurig aan mijn broer denken. Dat doe ik niet zo vaak. En vroeg me af, hoe wij in onze jeugd met elkaar zijn omgegaan of opgetrokken. Nauwelijks. Meer kan ik er niet van maken. De 2,5 jaar die we schelen hebben we nooit overbrugd, zou je kunnen stellen. Maar meer gewoon andere werelden, waarin we ons leven leidde. En dat is zo gebleven en inmiddels is iedere mogelijk dwarsverband helemaal verdwenen, maar dat is een andere en alweer jaren oud verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten