Het zat er in, dat het nog wel weer een keertje zou gebeuren. Mariana de deur uit. Rijk voor me alleen. Met niks en niemand rekening hoeven te houden. Geen dwingende zaken op de rol. Dus (?) de hele dag over de Europese wegen gescheurd. Ik had er nog nachtwerk van kunnen maken, maar toen was de lol er weer een beetje vanaf. Bovendien bleek ik de hele dag en gisteren ook al iets nagejaagd te hebben, wat helemaal niet blijkt te bestaan cq kunnen. Dan voel je je naast genaaid ook wel vrij stom.
Met 19 chauffeurs voor me aan het werk, die voortdurend in vaardigheden en ervaring stijgen, wilde ik wel ff mijn classificatie opkrikken. Ik stond op 10 en de eerstvolgende chauffeur heeft al een tijdje een waardering van 8.3. Ik ben niet zo voor gelijkheid in deze, verschil moet er zijn, zeker tussen baas en personeel. Het hoeft geen voetstuk te zijn en ook de onderlinge omgang, waarvan in het spel trouwens geen sprake is, hoeft er niet door bepaald te worden, maar desondanks moet dat verschil er zijn en duidelijk ook. Maar in die 10 wilde maar geen beweging komen en gaat dat dus ook niet doen. Het blijkt niks meer of minder dan de bevestiging, dat alle vaardigheden zijn behaald. Om daar achter te komen heb ik meerdere duizenden km's en het stijgen van diverse levels nodig gehad.
Weer zo'n puntje dat eindig is in een spel, waar in principe geen einde aan zit gebakken. Zelfs de ervaringslevels schijnen na de 150, waar ik voorlopig nog niet aan toe ben, niet meer door te tellen. Waar doe je het dan voor, dringt zich dan alleen maar sterker op. Ja, garages kopen, maar die zijn er ook niet oneindig veel en komen maar mondjesmaat bij als het spel uitbreidt naar andere landen. Maar de verdiensten gaan maar door. Zes miljoen op de bank. Straks kan ik voor iederen rit een andere, nwe truck kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten