Het is weer wit buiten. Was de vorige lading weer net bijna verdwenen, hoppa, een nieuw tapijt eroverheen. Van mij hoef het niet meer. Winter is niet verkeerd, zeker met sneeuw en blauwe lucht, maar het wordt tijd, dat het groen weer de ruimte krijgt. Dat je zonder inpakken de deur uit kunt en niet de hele dag beter binnen dan buiten kunt zitten. Tijd dat ik aan de slag kan met het ruimen van de bouwrommel, die door het uitlopen van de nog steeds af te ronden werkzaamheden aan de schuur de hele winter buiten heeft gelegen. De zeilen over het afgedekte deel zijn inmiddels voor een deel al ingescheurd. Het spul heeft geen eeuwig leven in weer en wind.
Het idee, dat de aannemer hier binnen een paar weken weer dagelijks verschijnt, zou me bijna naar het voorduren van de winter doen verlangen. Hopen dat dat snel en op een werkbare manier afgehandeld kan worden en we voor het eind van het voorjaar de werkzaamheden geheel in eigen beheer hebben. Het beetje wat ik in de winter heb gedaan qua bezig zijn op de binnenplaats en de nwe schuur was een genot vergeleken met de mndn ervoor, dat ik steeds weer over bouwvakkers struikelde.
Tuin, binnenplaats, schuur .... meer dan genoeg te doen. Het komt bij wat er allemaal nog ligt, is blijven liggen en ook zeker niet allemaal deze zomer afgehandeld gaat worden. Maar ik proef iets van 'zin hebben in'. Dat is weleens anders geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten