Laat weer, gisteren, te laat. Het is net of ik het spel niet wil los te laten uit angst de lol ervan te verliezen. Het is het uiteindelijk gewoon niet en dat is zonde, want het is meer dan best leuk. Leuk, maar met een doel wat me niks zegt en dat, merk ik, doet afbreuk aan de lol van de ritjes.
Vier garages, 16 man/vrouw personeel met een zelfde hoeveelheid trucks en trailers, 3,5 miljoen op de bank en een mooie truck voor mezelf, maar de zin, een doel ontbreekt. Enkel meer van alles, meer van hetzelfde zonder dat dat iets oplevert, behalve nog meer, tot je alle garages bezit, een onoverzichtelihke meute aan personeel hebt, een wagenpark waar je U tegen zegt, à la Dagobert Duck zwemt in het geld en nog steeds met de vrg zit "Wat nu?" .... Jammer. Waar is het "En ze leefden nog lang en gelukkig"? Zonde. Het waren mooie weken.
We gaan zogezegd in goede verstandhouding uit elkaar, zullen elkaar vast nog wel een keertje zien, ongetwijfeld ook nog in de koffer belanden maar geen perspectief qua langdurige, stabiele relatie. Ik zou niet direct de missende draai kunnen aandragen. Zal daar bij de komende ritjes mijn gedachten over laten gaan. Misschien gaat een lampje branden ergens tussen Taranto en (o, gruwel) Bergen of Debrecen en Bordeaux.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten