De prettigste ritten zijn de ritten bij de koffie in de ochtend. Lullig voor het blog, maar begrijpelijk. Uitgeslapen (in principe), heldere geest, energiek, soepele motoriek en zin d'r in. Liefst wel beginnen met daglicht. Een start in de nacht maakt er een andere verhaal van. Dan kan ik altijd nog bloggen, ware het niet, dat de prettigste bijkomstigheid van het spelen van het spel het blog meer dwars zit dan de concurrentie qua tijdstip. Het leegt namelijk mijn hoofd. Heerlijk, niks aan en niks in mijn kop. Maar ja, nu kan ik een aardig end weglullen maar over niks valt maar weinig te verhalen. Er moet op z'n minste een gedachteflard zijn, die als kapstok kan dienen voor een paar alinea's tekst. Het invullen en uitkauwen kan dan later gebeuren.
Het is bar. Niet ik, voor de afwisseling, maar mijn leven is van slag. Leek net alles op gewenste plekken te vallen, ligt de hele zooi weer overhoop. Wat een dynamiek. Ik kijk er naar, bemoei me er af en toe tegen aan maar stap vervolgens weer in mijn cabine en geef gas, alles en iedereen in verbijstering en soms verontwaardiging achterlatend. Virtueel en reëel, krijgen al die met elkaar worstelende persoonlijkheden eindelijk een beetje speelruimte. Op nu, naar Olsztyn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten