Uit de hele klimaatdiscussie wordt één ding duidelijk en dat is een beschamend, ontluisterend gebrek aan kennis bij de gemiddelde mens van biologie/evolutie en kennis van de geologische geschiedenis van de aardkloot. Men heeft een inzicht met een spanwijdte van een paar generaties en meent zich een mening te kunnen permiteren over processen die duizenden, zoniet 10-duizenden jaren beslaan. Temperatuurschommeling van 5-8º maken het verschil tussen moerassige bossen bewoont door dino-achtigen en een ijstijd met mammoets, een droge Noordzee, etc. Daar is geen mens voor nodig geweest.
Waar de mens niet aan wil, is, dat ie niks meer dan een dier is en ooit, net als de meeste soortgenoten het loodje zal leggen, omdat ie niet meer past in de omstandigheden van dat moment. Een moment van vele 10-duizenden jaren. Dat de mens daar invloed op kan hebben, zowel negatief als positief is de reinste zelfoverschatting, maar dat is de soort wel toevertrouwd. Misschien kan de mensheid hier of daar marginaal een accentje verzetten of een gradatie afvlakken dan wel versterken, maar meer zit er echt niet in.
Ik geloof niet, dat er over 100.000 jaar nog mensen op deze aardbol rondlopen. Natuurlijk een raar idee. Moeilijk te bevatten voor de menselijke geest, maar peanuts voor het aardse bestaan als geheel. Blij ook, dat ik het moment/de periode van verdwijnen nooit zal meemaken, tenzij iemand ergens de komende tijd op een verkeerde knop drukt. Groei, groei, groei en meer, meer, meer is altijd fout gegaan en zal dat in de aardse omstandigheden ook blijven doen. Nog afgezien van het eeuwige geschommel van de temperatuur en de gevolgen daarvan op het aardse leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten