Het is er weer, de verwarring van de echte en de virtuele wereld. Moeilijk om er de vinger op te krijgen. Het is bij dingen als denken aan een bevroren kraan of aan het uitlaten van de honden net alsof ik het uit kan stellen door 'het programma' af te sluiten. Het is een onwerkelijke gewaarwording, die een tweede of zelfs derde maal denken benodigd om te beseffen, dat het gegeven iets bestaands is en niet met een druk op de knop uitgesteld of overgeslagen kan worden. Een bizar besef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten