De truckereuforie ebt weg of was het de normale, op ongeregelde tijden de kop opstekende euforie, die zich op het truck rijden gestort heeft? In dat geval toch mooi vier weken stand gehouden, dat is een haast ongekende duur in de de laatste jaren. Maar het fris en fruitige is er dus van af. De stemming maakt een pas op de plaats, neigt naar kantelen. Het betrekt, zal ik maar zeggen, maar het regent nog niet. Het tempo zakt, enthousiasme vermindert, het gaat minder vanzelf, de verkeerde zaken krijgen meer tijd, ruimte en aandacht dan goed is voor de rest.
Het lijf bokt, het hoofd zit vol watten, de dood leunt achterover en bekijkt het beginnende geworstel met een genoeglijke glimlach. Die mensen toch. Al dat geploeter, dat zg genieten, het leren, het zich eigen maken, de doelgerichtheid, het perfectioneren .... allemaal voor nop. Een fractie van een seconde en het is wormenvoer of ovenvulling. Eerlijk zijn schijnt belangrijk te zijn, maar het is niet altijd een goed idee om de waarheid te willen weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten