donderdag 14 februari 2019

Wereldje

 Het zat er gisteren niet meer in. Het was geeneens na middernacht, maar toch. Kilometers vreten maakt duf, zelfs als het digitaal is. Daarbij is het spelen van het spel tussen de wal en het schip terecht gekomen en dat zijn situaties, waarin ik, als ik niet uitkijk, maar bezig blijf in de hoop, dat een oplossing zich aandient. Ik zal er kortom nog wel een tijdje mee bezig blijven, voordat het een werkbare plek in mijn dagelijkse routines heeft gevonden. Of er natuurlijk gewoon uit verdwijnt, al acht ik die kans voor de korte termijn nihil.

 Het zal een avond(vullende) bezigheid worden, denk ik. Iets tussen lezen van boeken of kranten in. Ritjes tussendoor werken niet. Eenmaal bezig is de verleiding groot om door te gaan. Aan het eind van iedere rit lonkt tenslotte een nwe opdracht.

 Gisteren voor de afwisseling van het rijden op de diverse fora rondgeneusd en me verwonderd over hoe mensen met het spel omgaan. Naast de puristen die alles handmatig proberen te regelen met stuur, pedalen, shifter en extra schermen, heb je er de decorateurs, die in auto's rondrijden waar zelfs het woord kitsch tekort schiet, maar bijv. ook iemand met 226 m/v personeel en 630 miljoen op de bank die de goedkoopste vrachtautoversie, waarin hij zijn personeel liet rondrijden, niet wilde updaten, want dat kostte 'm 1000 euro per truck, het programma werkt met euro's, en dat moest hij dan 226 keer doen. Dat was 'm teveel, niet qua handeling, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar qua geld .... 226.000 euro teveel vinden als je 630 miljoen op de bank hebt staan. Ach, rijk wordt je niet voor niks.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten