Is het bekennen of erkennen? Ik weet het niet. Sinds ik 's avonds zoveel water bij de wijn doe, dat er van wijn eigenlijk geen sprake meer is of hooguit van wijn bij het water doen, voel ik me met regelmaat raar in mijn hoofd. Draaierig. Kan toeval zijn en andere oorzaken hebben, maar ik vrees toch dat ik de schuldigen in de hoek van de ontwenningsverschijnselen moet zoeken. Behalve beter dat dan erger, is het ook niet verwonderlijk na decennia regelmatige consumptie van mn wijn.
Ik ben dan niet zoals die Britse dame, die het laatst in een interview had over afkicken van de drank en in haar 'heftigste' perioden wel 7 flessen wijn ..... per week dronk. En dan lallend van feest naar feest zwalkte en met regelmaat 'out' ging. Dan verdraag je de alcohol gewoon niet en moet je je matigen. Dat heeft niks met afkicken te maken. Maar met wijn bij koken, lunch en diner zat ik in Frankrijk al snel aan die fles wijn per dag. Dat is sindsdien wel gestaag geminderd, na nog ff gepiekt te heben in 2008/9, maar de dagen zonder waren toch op de vingers van één hand te tellen. Op jaarbasis dan wel te verstaan.
En alles went. Je lijf dus ook aan de regelmatige toevoer van alcoholisch vocht. Een snel toegankelijke energiebron bovendien. Die wordt nou dus danig afgeknepen. Zien hoe dat verder gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten