Wakker zijn. Het gebeurd wel vaker. Wakker liggen. Die kans is al beduidend kleiner, maar soms gebeurd het. Ook nu. Teveel drukte in mijn hoofd. Helaas niks nieuws, ouwe drukte. Gewoon weer ff teveel van het verkeerde. Ontbrekende beweging. Stagnerende oplossingen. Opdoemende bergen. De verkeerde beren.
Natuurlijk gaat zo'n moment gepaard met het verkeerde type droom. Maakt niet zoveel uit wat, zou het ook niet meer weten, maar het resultaat is een opgefokt gevoel. Teveel in/aan je hoofd en een lijf dat in een achtbaan hangt. Leuke combi zo vroeg in de ochtend.
De bekende mechanismen ingezet voor de tegenaanval en ergens tegen de ochtend hernieuwd naar dromenland vertrokken. De vrijwillig gewenste terugkeer uit de onwerkelijkheid is op ochtenden als deze weinig soepel. 'Katerig' is nog de makkelijkste vergelijking, maar treft niet de kern. Het heeft ook iets van 'gesloopt zijn', elementen van afkeer mbt het ontwaken en een soort van check of alles nog wel is wat het gisteravond was.
Weer rakelings langs het opgeven gescheerd. Teveel maar net niet tè! Het moet gewoon afgehandeld, afgebouwd en opgestart worden. Geen gezeik en indien toch dan opruimen en verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten