Gisteren de contactschuifklemmetjes of contactklemschuifjes en de tie wraps gekocht, zodat de aanhanger 'afgemaakt' kon worden. Nog weer een paar uur zitten pielen, maar nu zit alles netjes in elkaar en op z'n plek. Geen isolatieband, geen loshangende bedrading, geen open- en blootverbindingen. Nu hopen dat het spul met enige voorzichtigheid en inzicht wordt gebruikt.
Ik vrees echter het ergst. Wat van mijn spullen hier terecht is gekomen, is binnen paar maanden door raar gebruik op de meest vreemde plekken terecht gekomen, inmiddels kapot of minstens dubbel zo vuil en vies, als het ooit onder mijn beheer is geweest. En dan kon ik me af en toe een regelrechte viespeuk vinden. Deels heeft dat te maken met de vreemde gewoonte om niet opzoek te gaan naar wat je nodig hebt, maar het eerste de beste ding te pakken, wat je in de betreffende situatie, op het betreffende moment geschikt lijkt voor gebruik.
Zo kom ik overal messen tegen, die hun loopbaan hier ooit in de keuken zijn begonnen. Kan ik met grote regelmaat opzoek naar de voerbakjes voor de honden, wordt koffie uit koppen, glazen en maatbekers gedronken en wil je absoluut niet weten, waar de pannen allemaal al voor gebruikt zijn, voor ze op het vuur staan te pruttelen, met wat jij straks voorgeschoteld krijgt. Om een paar voorbeelden te noemen....
Maar goed, de klus aan de aanhanger is geklaard ..... nu lekt mijn Peugeot olie. Moet ik dat als dank zien??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten