Maandagmorgen. Tijd voor wat discipline in de machinerie. Ook allang tijd voor al die andere nog steeds slepende zaken, maar het verloop daarvan kan ik enkel duimendraaiend afwachten. Dus maar weer de focus op, waar ik wel invloed op heb en in alle redelijkheid ook iets aan kan doen. Van die zaken waarbij het meer een kwestie van ontbrekende motivatie is. 'Ontbrekend' vanwege de alsmaar doorslepende vertragingen elders, maar dan zonder dat de omstandigheden de mogelijkheden vrijwel compleet blokkeren.
Beetje poetsen kan natuurlijk altijd, maar er is meer mogelijk. Er moet zelfs weer het een en ander. Laat ik met die zure appels beginnen en de dag, naarmate hij vordert en ik doe wat gedaan moet worden, een steeds zoetere nasmaak bezorgen. Gewoon weer ff dom doen wat gedaan moet dan wel kan worden. Hoe noodzakelijk de plannen ook zijn van dat alsmaar "Als, als, als .... dan." krijgt zelfs mijn baard een sik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten