Volgens het antwoord van de notaris ligt de verkoop op schema en zijn nog vier weken te gaan. Mag hopen dat dat waar is. Ik zal het doorgeven. Niet alleen ik kijk uit naar de definitieve afronding.
Het eind zou er dus werkelijk aan zitten te komen. Ik merk aan mezelf, dat ik er af en toe geloof in heb. Maar als ik dan een moment stil sta bij hoe alles gelopen is en/of bedenk wat allemaal mis kan gaan dan wel anders zou kunen lopen dan gewenst, dan krijg ik het toch weer ff benauwd. Dan besef ik hoe fragiel de zekerheid is, vooralsnog eigenljk nauwelijks meer is dan hoop en op weinig concreets is gebaseerd.
Maar wat als .... Wat als het goed gaat komen. Na al die maanden met samen geknepen billen geleefd te hebben, kan ik het moment van definitieve opluchting niet ongemerkt voorbij laten gaan. Er gaan legio feestmogelijkheden door mijn hoofd: Toulouse (auto of vliegtuig), Parijs/Beauvais (vlieger), Hilton Sibiu, Cluj, vrij drinken voor Coves. Misschien wel een combi. Ik twijfel tussen Sibiu/Toulouse of Cluj/ Beauvais.
Ook Utrecht is een mogelijkheid, maar dat is dan toch iets minder feest. Ik ben lang niet bij het graf geweest. Dat knaagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten