Vluchtelingen, zware kost voor de maandagmorgen. Ik moet er iets mee en ook weer niet .... waar het wringt is duidelijk: de eisende houding van de betrokken, de naïeviteit van de actievoerders en het onvermogen van wat Europese politiek wordt genoemd. Om te beginnen dwingt niemand hen tot wat ze doen. Vluchten is een keuze .... ja, nee, maar de omstandigheden dan? Maar wat zegt dat? Maar ok, de keuze maken ze, ze hebben er vreemd genoeg ook voldoende geld voor. Naar mijn idee zouden ze blij moeten zijn, als ze enige hulp krijgen en moeten ze accepteren, dat de door hen gekozen weg misschien wel dood loopt.
Echte vluchtelingen zullen daar ook eerder toe bereid zijn dan de talloze economische gelukszoekers verlangend naar gratis geld en huisvesting. Maar de vluchtelingstroombrede eisende houding en de wetenschap dat velen enkel hun kans schoon zien om op oneigenlijke redenen Europa in te trekken door het ontbreken van een duidelijk en consequent vluchtelingenbeleid, maakt het een zwaar irriterende toestand.
Die 'paar' echte vluchtelingen zouden geen probleem zijn geweest, als het daarbij was gebleven. Het probleem is de Europese politiek, een moeder die niet "Nee" durft te zeggen en meer en meer de speelpop wordt van het kind. En wat heeft een kind nodig, behalve liefde, aandacht en een gevulde maag? Precies: grenzen!! Kwalijk! Nog afgezien van al het geld wat met het faciliteren van deze stromen wordt verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten