Bran ... De plek waar Vlad Dracula een paar eeuwen geleden wel raad wist met ongewenste buitenlanders, die langs zijn grenspost Europa dachten binnen te dringen. Dit is geen pleidooi voor het hernieuwd spiezen van binnendringers, maar wel voor een daadkrachtiger ontmoedigingsbeleid, dan het warme bed en de Miele-wasmachine, wat die lui nu voorgehouden wordt. De enkele echte vluchteling daargelaten. Ik vrees, dat dat er maar promillen zijn op het totaal van de gelukszoekers met genoeg geld en een grote mond. Maar dat terzijde.
Wat in de stad nog met een rolstoel, mocht dat al geaccepteerd worden, opgelost zou kunnen worden, komt hier aan z'n grenzen. Stijl bergop naar een kasteel, dat mn in de hoogte is gebouwd en dus vergeven is van de trappen. Kan ze nog zo graag willen, dat gaat niet lukken, nog afgezien van de uren tijd, die dat zou gaan kosten. Dus maar in de aanloop naar de entree blijven hangen tussen de vele souvenierstentjes met bijna allemaal hetzelfde spul in de verkoop. Veel kitsch en erger, maar ook handwerkvruchten, en beukenhouten keukengerei. Nu kon eindelijk die kapot gegane snijplank vervangen worden. Niet dat ik de delen van de oude plank echt uit de keuken zie verdwijnen. Alles is altijd nog wel ergens goed voor, al kan het een hele tijd duren, voordat de fuctie wordt gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten