Snotter- en niescrises voorbij. Zwaar hoofd, dat nog wel, en de ademhalingswegen aan de verstopte kant. Een onrustige nacht gehad, waarin ik o.a. als cabaretier op de planken heb gestaan en ook druk ben geweest met het decoreren van muren en met het tafellinnen voor de Kerst .... Goeiemorgen!
Zo'n combi-aanval van overgevoeligheid en iets van een verkoudheid sloopt je niet alleen fysiek, maar ook de motivatie om bezig te zijn, gaat door het gootje. Zelfs de zin van het bestaan wordt er door in twijfel getrokken. Waarom zou ik me over lampen, badkamer en boekenrekken druk moeten maken, als ik er morgen niet meer kan zijn?? Ik sta duidelijk nog verre van stevig genoeg in mijn schoenen.
Een rustige dag lijkt me geen gek idee. Hoewel .... Qua voorbereiding voor de pruimen moet nog het nodige gebeuren. Ik vrees, dat het voor de afwisseling weer op mijn bord blijft liggen. Hoe kan een mens zoveel willen zonder de zaken fatsoenlijk aan te pakken. Alles iedere keer maar weer à la "We zien wel". Bijna altijd wel mèt resultaat, dat wel, maar zelden het orgineel gewenste resultaat. Moeten we deze keer niet hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten