Kouwe voeten. Het gaat snel. Met de winter wel. Gelukkig ook met de tegelkachel. In een paar weken, de maker heeft het zelfs over maar één week, wat mij erg snel lijkt, kan met vuur gespeeld worden. Het verschil in tijdsinterpretatie zal 'm in het woordje "langzaam" zitten. Geen urenlange en absoluut geen heftige vuurhaarden. Zoals alles: met mate! Papier, karton, kleine houtjes, etc. Dan ben je vanzelf weken verder, voordat de echte brokken erin terecht kunnen. Brandend dan. Ik weet niet wat moeilijker is? Het beheerst opvoeren van de te stoken vuurtjes of gewoon een week of zes niks doen.
Ik denk, dat ik voor het laatste zou kiezen. En ik vrees, dat ik de komende weken vol op de rem moet staan om iets van beheersing in de vlammenproduktie tot stand te brengen. Leuk, enthousiaste mensen, maar vaak niet zo handig. Handig als het weer daar een beetje in wil meehelpen en de zon terug tovert, waar ie de afgelopen weken en maanden heeft staan branden. In een paar dagen van 31 naar 13 hakt er zelfs bij mij in. De enigen, die ik er plezier van zie hebben, zijn de oudere honden. Die zijn een stuk actiever, dan toen het 's morgens bij het uitlaten al dik over de twintig was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten