De hele morgen in de pruimendrap zitten soppen in de hoop voldoende sap eruit te halen om een 25-liter mandfles te vullen en het sap de laatste stappen richting een edeler bestaan te laten afleggen. Het vocht, dat helder roze onder de bruine tot moes vergane toplaag vandaan kwam, smaakte redelijk zuur. Wat een beetje later aan het type pruim bleek te liggen. De tweede ton, die ik aansprak, was gevuld met een andersoortige pruim en smaakte beduidend zoeter. Weetje voor volgend jaar. Nu opletten of de smaakcombinatie zich in een voldoende minder zure richting ontwikkelt, als de vergisting een aantal weken verder is. 'Zoet' hoeft voor mij niet, al is de meeste wijn hier minimaal 'demisec' of 'demidulce', maar 'zuur' is niet hetzelfde als 'droog'. Ff erbij blijven, dus.
De fles staat nu in de overmatig verwarmde keuken. Killing voor mij, maar niet verkeerd voor het gistingsproces. Ook in de container in de kelder is de eerste heftigheid achter de rug. Een kleine week borrelde een schuimlaag de los op de opening liggende schroefdop aan de kant. Vier keer de ergste rommel opgeruimd tot grote teleurstelling van de massaal aanwezige fruitvliegjes. Die wil je er natuurlijk niet in hebben. De kans van azijn ipv wijn is aanwezig en verre van aantrekkelijk. Nu wordt hier erg veel met azijn gewerkt in de keuken mn bij de soep en bij het conserveren van groenten, maar daar heb ik niet al die pruimen voor opgeraapt ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten