Vanmidaag voor de derde dag op een rij twee uur geslapen als een blok. Ze zeggen dan wel, dat rust het meest belangrijke geneesmiddel is. Het zal niet verbezen, dat ik daar op dit moment zo mijn vrgtkns bij heb. Bovendien zijn het gouden uurtjes voor de activiteiten, die me de indruk moeten geven, dat ik vooruit ga in wat ik wil en waarmee ik bezig ben. In feite gaat de middag verloren.
Vroeg aan de lunch kan ik er net anderhalf uur gerichte activiteit uitpersen. Dat dan wel tegen een dwarsliggende motivatie in. Ik ben opzoek naar een opkikker. Iets meeslepends in de goede richting.
Misschien moet ik ook maar een Italiaantje doen en voor het grootste deel van het toneel verdwijnen. Ik heb niet het idee, dat bloggen veel gaat helpen, als het zo'n zware en zwarte manier van denken tentoon spreidt. Misschien eentje per dag om het niet te verleren. Ik beloof niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten