Mag hopen, dat ik de dag van morgen beter kan benutten. Temperatuur verder omhoog, zon, weinig wind. Spitten, bomen (2) en struiken (2) planten. Geen schokkende aanslagen op wat voor conditie door zou moeten gaan. De nacht afwachten. Het heeft er de schijn van dat afgelopen nacht meer aan het handje is geweest, dan ik met mijn verslapen kop heb geregistreerd.
Eigenlijk zou het me niks moeten verbazen. Het is het steeds weer terugkerende mechanisme. Gaat het beter, goed, word ik onderuit gehakt. Soms verdenk ik me van eigen initiatief in deze maar vandaag kan daar toch werkelijk geen sprake van zijn. Eindelijk in beweging kunnen komen vanwege een positieve samenloop van omstandigheden en dan fysiek gedwarsboomd worden.
Voorlopig valt de schade tussen de oren mee. Hoofdpijn, ja, maar geen alles verstikkende domper op het enthousiasme om bezig te zijn. Geen lamlendigheid. Ook geen bruisend enthousiasme maar een werkbare tussenstand. Tenminste daar hoop ik op morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten