De dreef zit er deze mnd niet in. Het stokt meer dan het stroomt. Meer overleven dan leven. Het ongerichte wachten op het onbekende. Je weet niet waarom. Je weet niet waarop. Je wacht. Eerst heb je het niet door. Dan is het bijzaak. En vervolgens kruipt het initiatievendodende wachten langzaam naar de kop. Zit je dan. Heb je het eindelijk door. Wat schiet je er mee op? Zowel met het wachten, als dat je door hebt waarmee je bezig bent.
Ik ben.
Ik wacht.
Ik ben geweest.
Als de omslag niet vanzelf gebeurt, is het straks weer in het nekvel grijpen, trap onder de kont en in beweging brengen. Gewenste beweging. Gerichte beweging. Initiatief. Resultaat. Niet dat in een slakkengang achter de feiten aan zeulen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten