Andere prioriteiten vandaag. Zien dat we licht geworpen krijgen op de eigen onduidelijkheden. Minder rechttoe, rechtaan dan zon of regen. Dat de kas een paar weken later verrijst is het probleem niet. Het gaat er om of ik er nog van kan gaan genieten en zo ja, hoe lang. Het gitzwarte is er een beetje vanaf maar een optimistische toekomstbestendige levensbenadering is nog steeds ver te zoeken. Het enige positieve wapenfeit is, dat ik me niet meer zo beroerd voel, als in de aanloop naar het weekeinde. Een beetje het kiespijn- en wachtkamerverhaal als je je eindelijk tot het bezoek aan de tandarts heb aangezet?
Geen idee. Nooit zo'n problemen met de tandarts gehad, nadat ik de zwaktes van het melkgebit had doorstaan. Een tandarts heb ik al in geen jaren meer gezien. Als je hier om een controle en schoonmaken vrgt, kijken ze je aan alsof ze het in Keulen horen donderen. Bij het laatste bezoek bij de 'nieuwe' cardioloog idem dito.
Wat is het probleem?
Gewoon, controle.
Van wat?
Bijvoorbeeld het hart?
O ....
Je hoort dan bijna de schakelingen, die zijn denk- en gewoontewereld moeten maken om aan het door mij gevraagde tegemoet te komen. Zien hoe dat straks bij de huisarts gaat als het om meer dan het verlengen van mijn farmaca-verplichtingen gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten