"... en ze leefden nog lang en gelukkig." Daar eindigde het boek nog net niet mee, maar het had als einde niet misstaan. De rest was ook niks bijzonders. Verwondert me, dat ik het uitgelezen heb. Tenminste, als ik even vergeet, dat ik de nodige alinea's en meer ook heb overgeslagen. Deels een kwestie van voorspelbaarheid en deels het overbodige van achteraf invullen wat als resultaat al benoemd is.
Het wordt tijd voor een echt boek, schrijverij die aanzet tot denkwerk, de fantasie prikkelt en onvoorspelbaarheid de ruimte geeft. Ietwat complexer taalgebruik zou ook geen kwaad kunnen. Het leven draait om een hoop meer dan verliefdheden en gebroken harten. Je zou een rek vol hebben staan met dit soort zg romans.
Ondanks alles heeft het boek me twee avonden van de straat èn vanachter de PC vandaan gehouden. Het erge is, dat ik ws over tien jaar nog weet waar het over gaat, als ik het onverhoopt nog eens ter hand neem. Dat kan ik van Eyeless in Gaza van Huxley niet zeggen. Zal aan de langere tijdsduur liggen, die sinds het lezen is vergaan. Ahum! De eenvoud van de voorspelbaarheid. Je slaat één toets aan en de melodie volgt als vanzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten