Het is allemaal nog verre van ideaal, maar we zijn er weer na een redelijke nacht. Zometeen de auto hondentransportklaar maken en Prada haar jaarlijkse rit naar de dierenarts laten ondergaan. Ze vindt het allesbehalve leuk maar doet van de drie het minst moeilijk. Rosa zit in het midden en Mopke kwijlt de hele tent steeds weer onder, als ze aan de beurt is voor haar ritje. Dat was met Katrien wel anders, die zat rechtop te genieten.
Je kunt ze daar natuurlijk op trainen. Niet dat ze dan ineens leuk vinden, waar ze nu een hekel aan hebben. Ze zouden het minder onoverkomelijk kunnen gaan vinden. Zo'n training is met één hond wel te doen. Met drie is het een tamelijk omslachtige bezigheid. Het gaat met eentje per keer per dag, die dan nuchter moet blijven. Niet-nuchter kan een vervolgstap zijn. Tot op heden kotsen ze alledrie hun maaginhoud eruit als ze in de auto zitten. Die smeerboel voorkom ik liever. Mopke doet dat zelfs als er niks in haar maag zit.
Vervolgens in stapjes het verzet 'breken' dwz gladstrijken. Laten zien, dat het niks bijzonders is. Eerst zonder rijden. Dan met een klein stukje rijden. En zo verder. En dat dus drie keer en bij de een ws een stuk langer dan bij de ander. En dat bijhouden. Kijk, als ik nou niks anders te doen had ... Ik heb de honden niet bij gebrek aan bezigheden en kan uren per dag in die beesten investeren. Ze moeten het deels van elkaar hebben en voor de rest niet al teveel problemen veroorzaken qua geblaf en zo. Verder is Coves, zoals al vaker geschreven, geen hondendorp ook al heeft vrijwel iedereen zo'n viervoeter in huis. Nou ja, in huis ... in de hof. Alles loopt hier min of meer vrij rond behalve honden met een baas, die liggen aan de ketting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten