Nippertje

 Na een ochtend in het teken van de mais en de daarvoor noodzakelijke regelingen, de middag nuttiger weten te besteden, maar daarover later meer.

 Het is prachtig om te zien hoe het Roemeense 'laatste minuten'-werk begint. In dit geval zowaar de avond ervoor. Je zou dus theoretisch van een soort planning kunnen spreken, maar niet heus. De meneer met de maisoogstmachine heeft aan het eind van de middag laten weten, dat z'n personeel de volgende dag rond tienen aan de slag zal gaan. Dit is het sein om met al de noodzakelijke dealtjes aan de slag te gaan. Geen personeel te regelen voor de afwisseling, maar wel voldoende aanhanger(s) ritselen en er ook zelf zien te komen.

 Of ik de tractor niet kan rijden? O ja, maar ik doe het niet. Dit geval kent meer reparatie-uren dan werkuren. Geen behoefte om straks ergens halverwege met een omwillige machine te staan. Zoek het maar uit. De gewenste aanhanger blijkt door een ander iemand gekaapt. Iedereen is natuurlijk met dezelfde activiteiten bezig. Gelukkig nog een ander alternatief, maar het kost uren voordat duidelijk is of de aanhanger uitgeleend wordt of niet. Geen probleem, want ondertussen heeft de eigenaar van de maisoogstmachine laten weten problemen te ondervinden met het ding en bezig te zijn met een reparatie.

 Uiteindelijk is tegen tweeën alle materieel en de mensen, deels gebracht door mij met als dank een lekke band, ter plekke en kan het oogsen beginnen. Na een een half uurtje rapen van door de machine gemiste kolven, ben ik dorpwaarts getogen. Mij wachten andere klussen.