Verlaat opgestaan, traag in beweging gekomen en vervolgens in alle vrijblijvendheid door de dag heen gedieseld. Daar heb ik geen sjoemelsoftware voor nodig. Een vriendin bezocht en me onderweg voor de zoveelste keer geërgerd aan de slechte bewegwijzering, als je de grote doorgaande wegen moet verlaten. Maar eerst naar een feest in de buurt geweest. Een kool-festival. Initiatieven als deze moet je koesteren, want itt Frankrijk gebeurt het hier nauwelijks. Maar voorstellen deed het niks. Een beetje veemarkt brengt meer mensen op de been.
Kool! Iedereen is in het kader van de wintervoorbereidingen behalve met (o.a.) wijnmaken en groenten op azijn zetten nu ook bezig met witte kool in een pekelbad leggen. Niet eentje maar tien(tallen). Na een paar weken/maanden inwerken van het zout is de kool behalve geconserveerd ook zacht geworden. De bladeren worden dan gebruikt om met een rijst-en-vleesmengsel gevulde koolrolletjes te maken: Sarmale. Een, naar men zegt, Roemeense lekernij. Meestal geserveerd met Mămăligă, soms 'cu branza', oftewel polenta, eventueel met kaas. Is best te eten, vaak een beetje smaakloos, maar dat kan zo verholpen worden. Ik zou het alleen geen 'lekkernij' noemen en het ook niet dagelijkse willen eten. Wat schijnbaar wel gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten