Met makkelijk mensen is het moeilijk iets voor elkaar te boksen.
Ze zijn veel te snel tevreden met een resultaat wat minimaal net niet is, wat het zou moeten zijn maar vaker ver verwijderd blijft van het gewenste resultaat. Dan moet je dus iemand overtuigen om iets te doen, dan wel ergens energie in te stoppen, waar hij/zij het nut niet (meer) van inziet. Lukt dat al, dan is de inzet zelden meer dan halfslachtig. Een frustrerende bezigheid en dan doe je het dus maar (weer) zelf en in je eentje.
Het rare is dan, dat de hoger liggende lat automatisch een soort ijkpunt wordt en de lager liggende lat ondergesneeuwd raakt. Wat weer niet helemaal terecht is, want minder hoeft niet altijd slechter te zijn, als het de inzet van begin af aan is. Het werkt mn verkeerd, als het gebruikt wordt om onderweg af te haken want "goed genoeg".
Hoe het precies functioneert, weet ik niet, want het is iets dat me vreemd is, maar het heeft te maken met het ontbreken van een duidelijk omlijnd eindresultaat. Je werkt dus niet ergens naar toe, maar ergens aan en dat doe je zolang, tot je een resultaat hebt, waar je tevreden mee bent. Bizarre bezigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten