Weer zo'n dag, waarop ik in alle rust met diverse zaken bezig ben geweest en dan in de avond, bijna op de rand van het bed een wrevelig gevoel heb. Soort van ontevreden ben. Wat voor andere dag zou ik dan vandaag gewild hebben, die dit soort onbestemde ontevredenheid had kunnen voorkomen? Moeilijke vraag, o.a. door het achteraf-karakter van de constatering. Terwijl je achteraf meestal alles beter weet, is dit nu net niet het geval. Het enige wat je weet, is: "Dit was het niet." Of niet helemaal. Of niet op het juiste moment. Of ... weet ik veel.
De dag niet tobbend of met tegenzin begonnen. Gewoon gedaan wat moest gebeuren, lekker ff buiten de deur zitten schrijven, heerlijk boodschappen gedaan en met plezier in de keuken gestaan. En toch dan zo'n weinig enthousiast makende terugblik in de avond.
'Tuurlijk er zijn andere dingen, waarvan ik graag zou zien dat ze gedaan cq eindelijk afgehandeld zouden worden. Maar dat ligt grotendeels buiten mijn macht. En dat ik vandaag ook anderen dingen had kunnen doen dan koken of schrijven of wandelen of boodschappen, is een feit. Maar dat zou gegolden hebben voor alles wat ik vandaag onder handen zou hebben genomen. Dus wat is het? Een foute prioritering? Gewoon algemene onvrede? Dwarsigheid? Ongesteld?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten