Zon op zondag. Dat heb ik deze week verdiend ook. Nou zo'n typische Franse zondagslunch, maar dan graag zonder familie, een goeie verbale(!) sigaar achteraf met een armagnac van voor de IIe WO en ik straal het leven weer tegemoet. Volgens mij gaat het beter met me dan de laatste dagen het geval is geweest. Jammer dat vandaag het huishouden op het programma staat. Als mijn moeder het zou weten, zou ze er nog steeds schande van spreken, ondanks de ontelbare keren, dat ik haar heb proberen uit te leggen dat mijn zondag niet altijd op zondag valt.
Dus ramen en deuren open en soppen en zuigen maar. Eens zien of de energie verder reikt dan de noodzakelijkheden. Als huisvrouw had je toch een rijk en volkomen van verveling gespeend bestaan in de tijd voordat het witgoed en de emancipatie daar een streep doorheen hebben gehaald. Ramen lappen eens per week, het huis voor èn na het weekend aan de kant, iedere dag tweemaal afwassen, koken, was inweken, wassen en door de wringer halen, was ophangen, strijken, verstellen .... om een paar van de meest terugkerende bezigheden te noemen. Ik denk dan: "Een schone auto zou ook geen luxe zijn." en voel gelijk de boog tegensputteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten