Nora Jones uit de speakers, gerookte makreel met avocado in de wachtrij, knisperend houtvuur, duveltje over de tong .... er zijn slechtere momenten te bedenken ..... en legio betere, maar dat heet leven, volgens mij. Eerste die douche straks om het vuile, natte en koude lijf ruim boven de kamertemperatuur uit te tillen.
Koken of meer een kwestie van bereiden, krantje uit de immense stapel trekken en werken aan de avond. Na alles wat ik heb weten te reanimeren, is dat de laatste functie die compleet hersteld weigert. Slechts ter nauwer nood tekenen van leven gevend sukkelt het een beetje achter de rest aan. Dat ene mokkende manneke dat wacht op het kleine beetje extra maar nergens op gebaseerde aandacht.
Niet mee bezig zijn, als met alles de beste oplosing is gebleken. Het gaat daardoor bepaald niet vanzelf. Je werkt je nog het schompes, maar laat het te behalen resultaat een beetje in het midden. De keuzes mogen naar hun believe vallen, dat wel. Raar genoeg werkt dat uitstekend bij het prikken van de gewenste prioriteiten. Maar of het Universum of mijn reet nou recht heeft op die veren ......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten