Constateer ik, dat ik eindelijk weer een beetje redelijk slaap, lig ik prompt een nacht wakker. Geef ik de honden in bijzijn van derden een compliment, omdat ze nauwelijks meer weglopen, zijn ze de dag erna pleite. Zie ik meer bergen en beren dan wat anders, verbaas ik mezelf door onverstoorbaar aan de slag te gaan met wat gedaan moet worden. Kan ik hier niet iets mee?
Een soort van omgekeerde aanpak? Zoiets als met opvoeden van kinderen. Meestal krijg je daar, als ik het goed begrepen heb, het tegenovergestelde resultaat van het gewenste. Of dat hoognodige hotel vinden door vooral niet te zoeken ... Dus goed begrepen en overdacht, moet ik me nu dus concentreren op een bestaan op deze plek voor de rest van mijn leven. Zul je zien dat morgen mijn mailbox uitpuilt van potentiële kopers, de eerste gegadigden vannacht al in de rij gaan liggen, notarissen voorrijden met aanbiedingen onder couvert....
Hò, hò, hò ... dit gaat de verkeerde kant op, dat snap ik ook nog wel. Tegengesteld wensen, à la, maar dan niet stiekem al het omgekeerde resultaat proberen te cashen. Per saldo wens je dan nog gewoon, wat je wilt en dat geeft dan weer het omgekeerde en in dit geval ongewenste resultaat. Dan heb je daar weer die beren, en moet je killen & villen, voordat je de pels kunt verkopen. Nee, die beer moet z'n vacht aan je offreren, dat is de methode!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten